Hoe kun je mensen met ontwerp controle geven over hun leefomgeving?

Stel, je voert een moeilijke taak uit waarvoor je al je aandacht nodig hebt. Ineens hoor je naast je mensen hard door elkaar praten, iemand zit typen op een toetsenbord en je hoort machines ratelen. Veel mensen zullen dit vervelend vinden, helemaal als het op onvoorspelbare momenten gebeurt. Mensen gaan waarschijnlijk ook meer fouten maken.

Het interessante is; als mensen hierna aan een tweede taak werken, zonder lawaai, blijven ze nog last houden van het eerdere lawaai. Ze maken meer fouten dan mensen die bij de eerste taak geen lawaai hoorden. Maar niet iedereen. De mensen die tijdens de eerste taak de mogelijkheid hadden om het lawaai uit te zetten, hebben veel minder last van deze na-effecten van lawaai. Ook al maakte de meeste mensen geen gebruik van de mogelijkheid om het lawaai uit te zetten. Hoe komt dat? Omdat ze de ervaring hadden dat ze controle hadden over hun omgeving.

Wat zijn olifantenpaadjes?

Olifantenpaadjes zijn paadjes die een alternatief bieden op de officiële, ontworpen en bestraatte routes. De paadjes slijten langzaam in het landschap doordat de alternatieve route veelvuldig wordt gebruikt door voetgangers, fietsers of automobilisten. De paadjes bieden een snellere, kortere of ‘soepelere’ route aan de weggebruiker dan de officiële ontworpen route.

Hoe helpen self explaining roads het verkeer veiliger te maken?

Het ontwerp van self explaining roads helpt weggebruikers te herkennen op welke type weg ze zich bevinden. Plat gezegd: de weg legt zichzelf uit aan de weggebruiker. Daardoor ontlokken deze wegen veilig en consistent rijgedrag van weggebruikers. In deze blog leg ik uit wat self explaining roads precies zijn, hoe ze werken en welk bewijs er is voor de werking van self explaining roads.

Omgevingspsychologie kan geld besparen – een fietsenstalling als voorbeeld

“Wat levert dat nou op, het toepassen van omgevingspsychologie?” wordt mij wel eens gevraagd. Met opleveren wordt dan vaak geld bedoeld. Deze vraag is niet altijd even gemakkelijk te beantwoorden. Soms, echter, krijg je het antwoord op een presenteerblaadje aangeboden. Afgelopen week was ik weer op de Universiteit Twente (hierna UT), waar ik weer werd geconfronteerd met een goed voorbeeld van hoe omgevingspsychologie geld kan opleveren. Beter gezegd, besparen.

10 voorbeelden van sociaal bewijs in de fysieke omgeving

Wij mensen kijken naar andere mensen om te bepalen wat gewenst gedrag is (Cialdini, 2009). Dat noemen we sociaal bewijs. Als anderen het doen, dan moet het wel goed zijn. Dit effect wordt versterkt als ‘de anderen’ op ons lijken. Verder speelt mee hoe onzeker we ons voelen over de situatie; als we niet zo goed weten wat we moeten doen of willen, zijn we eerder geneigd anderen te volgen.

Ook als er geen mensen in de omgeving aanwezig zijn, dan zoeken we toch naar aanwijzingen in de omgeving die ons vertellen hoe andere mensen zich hebben gedragen.

Hoe heilig is een huisstijl?

Veel organisaties hebben een huisstijl. Soms botst de uitvoering van deze huisstijl met het gebruiksgemak, bijvoorbeeld als de huisstijl een layout voor bebording voorschrijft die niet goed leesbaar is voor bezoekers. Dit roept de vraag op hoe belangrijk een huisstijl is. Is deze altijd heilig?

Hoe ontwerp je een goede gevangenis?

Eén van de meest complexe gebouwen die we kennen, is wellicht wel de gevangenis. Hier komen zulke extremen qua gedrag en verschillende gebruikersgroepen samen, dat je je gaat afvragen of het überhaupt wel mogelijk is om een ‘goede’ gevangenis te ontwerpen. Bovendien is de manier van opsluiten van criminelen (en dus het ontwerp en inrichting van een gevangenis) al lange tijd voer voor verhitte politieke debatten.

Bushalte helpt verzorgingstehuis met weglopende dementie patiënten

Patiënten met dementie hebben wel eens de neiging om te willen weglopen van het verzorgingstehuis. Voor zowel de dementerende ouderen als hun verzorgers een vervelende gebeurtenis. Hoe kun je dit oplossen met de fysieke omgeving? Dit verzorgingstehuis plaatste een bushalte voor de deur.

Sociale veiligheid verbeteren met verlichting

Verlichting is vaak een onderdeel van een integrale aanpak van de gebouwde omgeving om sociale veiligheid te beïnvloeden. Vanuit de internationaal geaccepteerde CPTED (Crime Prevention Through Environmental Design) benadering wordt verlichting vooral gezien als technisch middel om meer mogelijkheden te schepen voor ‘natural surveillance’. Dat verlichting ook op zichzelf bij kan dragen aan het verbeteren van de sociale veiligheid is met wisselend resultaat aangetoond. Hoe werkt dat? Lees hieronder meer over de relatie tussen verlichting en sociale veiligheid. Dit artikel is geschreven door Randy Bloeme.

Wat klopt er van de broken window theory?

Als je een gebroken raam niet repareert, zullen al snel de volgende ramen sneuvelen. Hierdoor kan een ketting van kleine naar grote criminaliteit ontstaan. Broken window theory (1982) in een notendop. Dertig jaar onderzoek verder lijkt het er op dat het eerste gedeelte van de stelling klopt, het tweede gedeelte niet. Hieronder lees je wat je wel en niet kunt met de broken window theory.