Placemaking in de praktijk: wat is de rol van de omgevingspsycholoog?

Placemaking is een methode om met gebruikers te werken aan de verbetering van de openbare ruimte. In deze blog deel ik mijn ervaringen met een project. Dit artikel is geschreven door Mariska Kien.
Project minder licht?! officieel van start met workshop

Afgelopen week is tijdens de week van de openbare ruimte het project ‘Minder Licht?!’ van het NSVV officieel afgetrapt met een workshop op de WVDOR.
Hoe kunnen bewegwijzering & kaarten wayfinding verbeteren?

Wayfinding is het gedrag en denkproces dat mensen doorlopen als ze de weg proberen te vinden. In de vorige twee blogs hebben we gekeken hoe wayfinding werkt en hoe architectuur bezoekers kan helpen in dit proces. In deze blog ga ik in op de vraag hoe bewegwijzering & kaarten wayfinding kunnen verbeteren.
Hoe kunnen we wayfinding bevorderen met architectuur?

Wayfinding is het gedrag en denkproces dat mensen doorlopen als ze de weg proberen te vinden. Vorige week hebben we gekeken hoe dit psychologische proces werkt. Omdat wayfinding altijd in de fysieke ruimte plaats vindt, kun je je afvragen hoe het ontwerp en de inrichting van deze ruimte wayfinding kan faciliteren.
Wat is wayfinding?

De weg vinden in een onbekende ruimte kan voor bezoekers een stressvolle ervaring zijn. Dit is een ervaring die de meeste organisaties voor hun bezoekers willen voorkomen. Om een wayfinding strategie te ontwikkelen die bezoekers helpt de weg te vinden, is het noodzakelijk om te snappen hoe mensen zich oriënteren in ruimtes. In dit artikel leggen we uit wat we bedoelen met wayfinding, wat cognitieve kaarten zijn en hoe we deze kaarten gebruiken om te navigeren.
Wat zijn olifantenpaadjes?

Olifantenpaadjes zijn paadjes die een alternatief bieden op de officiële, ontworpen en bestraatte routes. De paadjes slijten langzaam in het landschap doordat de alternatieve route veelvuldig wordt gebruikt door voetgangers, fietsers of automobilisten. De paadjes bieden een snellere, kortere of ‘soepelere’ route aan de weggebruiker dan de officiële ontworpen route.
Heeft nepnatuur hetzelfde effect op mensen als echte natuur?

Mensen denken dat natuur een goede invloed op hen heeft. Veel onderzoek ondersteunt deze gedachte. Zou nepnatuur dezelfde invloed hebben als gewone natuur? Dit artikel is geschreven door Marieke Vroom.
Hoe helpen self explaining roads het verkeer veiliger te maken?

Het ontwerp van self explaining roads helpt weggebruikers te herkennen op welke type weg ze zich bevinden. Plat gezegd: de weg legt zichzelf uit aan de weggebruiker. Daardoor ontlokken deze wegen veilig en consistent rijgedrag van weggebruikers. In deze blog leg ik uit wat self explaining roads precies zijn, hoe ze werken en welk bewijs er is voor de werking van self explaining roads.
Help bezoekers de weg te vinden: draai kaarten in de kijkrichting

“U bevindt zich hier.”
Staat er op de kaart, met een vette rode stip op de kaart. Handig zo’n aanduiding, scheelt je weer een hoop zoeken. Toch duurt het soms nog even voordat je echt goed door hebt hoe de kaart overeenkomt met de plek waar jij staat. Dat komt omdat veel kaarten niet (goed) overeenkomen met jouw kijkrichting. Door de oriëntatie van de ‘u bevindt zich hier kaart’ overeen te laten komen met de kijkrichting van de kijker, kan dit probleem verholpen worden: mensen vinden dan sneller de weg.
Omgevingspsychologie kan geld besparen – een fietsenstalling als voorbeeld

“Wat levert dat nou op, het toepassen van omgevingspsychologie?” wordt mij wel eens gevraagd. Met opleveren wordt dan vaak geld bedoeld. Deze vraag is niet altijd even gemakkelijk te beantwoorden. Soms, echter, krijg je het antwoord op een presenteerblaadje aangeboden. Afgelopen week was ik weer op de Universiteit Twente (hierna UT), waar ik weer werd geconfronteerd met een goed voorbeeld van hoe omgevingspsychologie geld kan opleveren. Beter gezegd, besparen.